กระต่ายป่ากับฝูงกบ

นานมาแล้ว มีกระต่ายป่าอยู่ฝูงหนึ่ง นัดชุมนุมกันที่ ชายป่าเพื่อปรึกษากันหาวิธีที่จะช่วยให้พวกมันพ้นไปเสียจากความกลัวและภัยที่เกิดจากมนุษย์และบรรดาสัตว์ป่าที่ตามล่าพวกมันเป็นอาหาร พวกมันคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกจนกระต่ายป่าตัวหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “ความตายเท่านั้นที่จะพาพวกเราพ้นไปเสียจากความกลัวและศัตรูของเราได้” กระต่ายที่สิ้นหวังทุกตัวเห็นด้วย จึงชวนกันไปที่บึงเพื่อกระโดดน้ำตาย เสียงเดินของพวกมันทำให้ฝูงกบฝูงหนึ่งซึ่งอาศัยอยู่แถงนั้นพากันกระโดดหนีด้วยความตกใจสุดขีดจนถึงเหยียบกันตาย กระต่ายชราตัวหนึ่งเห็นดังนั้น จึงพูดขึ้นว่า “พวกเราอย่าเพิ่งสิ้นหวัง ยังมีสัตว์อื่นที่กลังยิ่งกว่าเรา เพียงแค่ได้ยินเสียงเท่านั้นก็กลังลนลานถึงกับเหยียบกันตาย พวกเรามาอดทนกันไปเถิด ไม่ตายเราคงหาวิธีแก้ไขได้ คติสอนใจ จงเปรียบเทียบทุกข์ของเรากับเขา ทุกข์ของเราจะบรรเทาไปเอง

กระต่ายป่ากับฝูงกบ.นิทานอิสป.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์,2543.หน้า7

โดย : นางสาว chaowanee thammakhankaew, สถาบันราชเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2545