มีชายหนุ่มเจ้าของไร่ผู้หนึ่ง ขยันออกทำงานในไร่แต่เช้าทุกวัน ที่ไร่ของเขามีนกกระเรียนฝูงหนึ่งบินไปบินมา คอยจิกกินพืชไร่ของเขาทุกวัน ทำความเสียหายให้กับไร่ของเขาเป็นจำนวนมาก ชายหนุ่มทำหุ่นไล่กาปักไว้กลางไร่เพื่อหลอกให้นกกระเรียนนั้นกลัว แต่นกเหล่านั้นไม่กลัว เขาจึงขึงตาข่ายไว้รอบ ๆ ไว้เพื่อดักจับนก
เจ้ารุ่งขึ้นชายหนุ่มจึงแวะไปดูตาข่าย ที่ดักไว้ ปรากฏว่าตาข่ายนั้น นอกจากจะมีนกกระเรียนที่ติดตาข่ายเป็นจำนวนมากแล้ว ยังมีนกกระสาติดมาอีกตัวหนึ่งด้วย นกกระสาอ้อนวอนให้ชายหนุ่มสงสารและปล่อยมันไป โดยอ้างว่าไม่เคยทำความเดือดร้อนให้เขาเลย ชายหนุ่มจึงพูดว่า
ถึงแม้ว่าเจ้าจะอ้างว่าไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ข้า แต่เมื่อเจ้ารวมกลุ่มอยู่กับผู้กระทำผิด ข้าจะเชื่อได้อย่างไร ว่าเจ้าไม่ได้สมรู้ร่วมคิดด้วย
คติสอนใจ ปลาข้องเดียว ถ้าเน่าตัวใดก็เหม็นไปทั้งข้อง
ชาวนากับนกกระสา.นิทานอิสป เล่ม 1.กรุงเทพฯ:ทิพยวิสุทธิ์,2543.
|