นานมาแล้ว ยังมีเด็กเลี้ยงแกะในหมู่บ้านริมชายป่าคนหนึ่ง มีนิสัยชอบเล่นสนุกคึกคะนอง อยู่มาวันหนึ่งในขณะที่เขาต้อนฝูงแกะไปกินหญ้าในทุ่งกว้าง นึกอยากเล่นสนุกขึ้นมา เขาจึงตะโกนออกมาว่า ช่วยด้วย ๆ หมาป่าจะมากินลูกแกะแล้ว ชาวบ้านได้ยินจึงคว้าจอบเสียมรีบวิ่งมาช่วยไร่หมาป่า แต่พอมาถึงกลับไม่เห็นหมาป่าแม้แต่ตัวเดียว นอกจากเด็กเลี้ยงแกะที่ยืนหัวเราะงอหายด้วยความสนุกสนานที่หลอกชาวบ้านได้ สร้างความโกรธแค้นให้ชาวบ้านเป็นอย่างมาก
อยู่มาวันหนึ่งหมาป่าแอบลอบเข้ามาในฝูงแกะเข้าจริง ๆ เด็กเลี้ยงแกะตกใจจึงรีบตะโกนร้องเรียกชาวบ้านให้มาช่วย แต่เมื่อชาวบ้านได้ยินจึงพากันพูดว่า เจ้าเด็กเลี้ยงแกะนั้นอีกแล้ว โกหกอีกตามเคยไม่มีหมาป่าจริง ๆหรอก เมื่อไม่มีชาวบ้านคนใดออกมาช่วย หมาป่าจึงกินลูกแกะทั้งฝูงจนหมด
คติสอนใจ คนชอบพูดปด มักหมดคนเชื่อถือ
เด็กเลี้ยงแกะ.นิทานอิสป เล่ม 1.กรุงเทพฯ:ทิพยวิสุทธิ์,2543.
|