หนูกับกระพวน

มีหนูฝูงหนึ่งถูกแมวรบกวนเป็นประจำ พวกมันจึงนัดประชุมเพื่อปรึกษากันว่าจะหาวิธีที่จะกำจัดแมว ศัตรูตัวสำคัญของพวกมันให้จงได้ แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก จนกระทั้งมีหนูตัวหนึ่งเสนอขึ้นมาว่า “ข้าคิดว่าควรจะหาลูกกระพรวนไปผูกคอแมว เวลาที่แมวเดินเข้ามา เสียงของกระพรวน จะเตือนให้พวกเรารู้ตัวและหนีได้ทันท่วงที” “ข้าเห็นด้วย” หนูตัวหนึ่งตะโกนสนับสนุน “ข้าก็เห็นด้วย เป็นวิธีที่ดีที่สุด” หนูตัวอื่น ๆ เห็นพ้องในที่สุดที่ประชุมก็ลงมติเป็นเอกฉันท์ให้ใช้วิธีนี้ ในขณะที่หนูทุกตัวต่างไชโยโห่ร้องด้วยความดีใจอยู่นั่นเอง ก็มีหนูชราตัวหนึ่งซึ่งนั่งฟังอยู่นานแล้ว ก็พูดออย่างช้า ๆ ขึ้นว่า “ข้าเห็นด้วยว่าวิธีที่เสนอมานี้เป็นวิธีที่ดี และได้รับผลสำเร็จแน่นอน แต่ข้าขอถามข้อเดียวว่า หนูตัวใดที่จะอาสาเป็นคนเอากระพรวนไปผูกคอแมว” นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ข้อเสนอแนะกับการปฏิบัติเป็นคนละเรื่องกัน” ที่มา หนูกับกระพรวน . นิทานอีสป เล่ม 4 .- - กรุงเทพฯ : ทิพยสุทธิ์ , 2544

โดย : นางสาว ืnipapan photong, ราชภัฎเพรชบุรีวิทยาลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, วันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2545