ยังมีช้างแม่ลูกคู่หนึ่ง ด้วยรูปร่างที่ใหญ่โตไม่ว่าพวกมันจะเดินทางไปทางไหน สัตว์ทุกตัวทุกชนิด แม้แต่เสือหรือสิงโตเมื่อเจอช้างก็มักจะเลี่ยงไปทุกครั้ง จนลูกช้างรู้สึกลำพองใจมันจะหาทางกลั่นแกล้งสัตว์ตัวอื่นอยู่เสมอ วันหนึ่งแม่ช้างพาลูกช้างมาหาหญ้าอ่อนอยู่ที่ชายป่า ลูกช้างเห็นรังมดแดงรังหนึ่งห้อยอยู่ที่กิ่งไม้ไม่สูงนัก มันรีบยืดงวงไปที่กิ่งไม้นั้นทันที แม่ช้างเห็นเข้าก็รีบตะโกนห้ามทันที ทำไมละแม่ แม่กลัวว่าพวกมดจะทำร้ายลูกหรือ ไม่มีทางหรอก มดตัวเล็กแค่นี้จะมาทำอะไรเราได้ แม่ช้างรีบดึงลูกช้างเข้ามาใกล้ พลางสอนว่า ฟังแม่ให้ดีนะลูก บางครั้งสิ่งที่เราดูถูกว่าต่ำต้อย แต่สิ่งนั้นอาจทำให้เราได้รับอันตรายถึงตายได้ มดเล็ก ๆ เพียง 4 5 ตัวอาจทำอันตรายเราไม่ได้ แต่ถ้าพวกเขานับเป็นพัน ๆ ตัวมุดเข้าไปในงวงของเรา และรุมกัดพวกเราพร้อมกัน พวกเราก็อาจตายได้ จำไว้นะแม้เราจะยิ่งใหญ่แค่ไหนก็ตาม ก็อาจพ่ายแพ้สิ่งที่เล็กที่สุดได้เสมอ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ถึงจะใหญ่แค่ไหน ก็อาจพลาดได้สักวัน
ที่มา : ชุลีพร . นิทานอีสป เล่ม 5. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.
|