หญิงรีดนมวัวผู้เพ้อฝัน

ยังมีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อลิซ หน้าที่ประจำของเธอคือรีดนมวัวใส่ถังแล้วนำไปส่งขายที่ตลาด วันหนึ่งเมื่อรีดนมได้แล้วลิซก็นำถังนมทูนไว้บนศรีษะจากนั้นก็เดินทางกลับบ้าน ลิซเป็นเด็กสาวช่างฝัน ขณะที่เดินในสมองของเธอก็นึกวาดฝันไปเรื่อย ๆ “นมในถังนี้เมื่อเราขายก็จะได้นมมา เราจะนำเงินไปซื้อไข่ไก่ ให้แม่ไก่ทั้ง 4 ตัวของเราฟัก ภายใน 3 สัปดาห์ เราจะมีไข่ไก่ให้แม่ไก่ฟักถึงตัวละ 13 ฟอง เพราะฉะนั้นเราก็จะมีลูกไก่ให้เลี้ยงถึง 52 ตัว” เธอคิดเท้าก็เดินไปเรื่อย ๆ “พอลูกไก่โตเราจะขายเอาเงินไปซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ ใส่ไปงานเต้นรำ พวกผู้ชายจะต้องชื่นชมในตัวเรา และขอเราเต้นรำแน่ ๆ เราจะปฏิเสธก่อน แล้ว ” เด็กสาวทำหน้าเพ้อฝันพร้อมกับส่ายศรีษะไปมา แต่แล้วฝันของเธอก็ต้องสะดุดหยุดลงทันที่ เพราะถังนมที่ทูนอยู่บนศรีษะตกลงบนพื้น น้ำนมในถังไหลลงบนพื้นดินจนหมด “นี่ถ้าเราไม่เพ้อฝันไปไกล เราก็คงไม่ต้องสูญเสียนมในถังไปอย่างนี้” ลิซได้แต่มองถังนมเปล่าด้วยความเสียดาย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การคิดฝันอะไรที่ไกลเกินเหตุ ไม่เคยเป็นผลดีในปัจจุบัน ที่มา : ชุลีพร . นิทานอีสป เล่ม 5.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.

โดย : นางสาว เกษศิณี โฉมโต, สถาบันราชภัฎเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์, วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2545