นานมาแล้ว สมัยที่เทพจูปีเตอร์เป็นเจ้าแห่งสัตว์ทั้งปวงในโลก พระองค์สามารถดลบันดาลให้สิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นได้ ในแต่ละวันจึงมีสัตว์นานาชนิดมาเฝ้าพระองค์เพื่อทูลขอสิ่งต่าง ๆ เช้าวันหนึ่งก็มีม้าตัวหนึ่งเดินทางมาเฝ้าและทูลขอเปลี่ยนแปลงรูปร่างตัวมันเอง ข้าอยากจะมีคอและขายาวกว่านี้เท่าตัว อยากมีโหนกบนหลังจะได้ไม่อึดอัดเวลามีมนุษย์มาขี่ เทพจูปีเตอร์ทรงครุ่นคิดอยู่สักพัก ก็เอาคฑาชี้ไปที่หินก้อนหนึ่ง ทันใดนั้นเองหินก้อนนั้นก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดชนิดใหม่ที่มีลักษณะตามที่ม้าอธิบายให้ฟัง นี่ไงละ สัตว์ที่เจ้าอยากเป็น ม้าเห็นก็รีบปฏิเสธเสียงลั่น อัปลักษณ์เหลือเกิน ข้าไม่ขอเปลี่ยนแล้ว โปรดนำมันไปไว้ที่อื่นเถิด แต่เทพจูปีเตอร์กลับเห็นว่าอาจจะมีประโยชน์ต่อมนุษย์ในวันข้างหน้า จึงทรงส่งสัตว์ตัวนี้ไปไว้ในทะเลทราย ข้าขอตั้งชื่อมันว่าอูฐ และอูฐนี้จะเป็นเครื่องเตือนใจถึงความคิดอันเหลวไหลที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองของเจ้า ทรงตรัสกับม้าตัวนั้น
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่
ที่มา : ชุลีพร . นิทานอีสป เล่ม 5.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.
|