อีสป. นิทานอีสป เล่ม1 . กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์. 2543,หน้า 47.
นานมาแล้ว ณ บึงใหญ่ชายป่าอันเป็นที่อยู่ของกบฝูงหนึ่ง กบฝูงนี้มักจะโดยนกและงูตามรังควานจับพวกมันไปกินอยู่เสมอ ทำให้พวกมันคิดอยากจะมีนายมาคอยคุ้มครองดูแล จึงร้องขอจากเทพจูปีเตอร์ พระองค์จึงส่งท่อนไม้ลอยน้ำท่อนหนึ่งลงมาให้ ฝูงกบก็กระโดดขึ้นกระโดดลง
พอถึงบึงใหญ่แห่งนั้น นกกระสาก็ใช้ความเป็นนายจับกบกินวันละตัวทุกวันทุกวัน พวกกบไม่รู้จะหนีไปไหนจึงทูลร้องทุกข์ต่อเทพจูปีเตอร์ พระองค์จึงตรัสด้วยความรำคาญว่า ที่พวกเจ้าได้รับความทุกข์อยู่นี้ก็ไม่ใช่เพราะความโลเลของพวกเจ้าหรอกหรือ ข้าไม่ขอยุ่งกับพวกเจ้าอีกต่อไป
คติสอนใจ : เลือกนักมักได้แร่ คือจะได้สิ่งที่เลว
|