สบโชค. หมีกับรังผึ้ง . กรุงเทพ ฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2543 .
หมีตัวหนึ่งนึกทะนงตัวในความแข็งแรงและมีพลังกำลังอันมหาศาลของมัน อยู่มาวันหนึ่งขณะที่มันกำลังกินอาหารอยู่นั้น เผอิญผึ้งตัวหนึ่งบินผ่านมา หมีนึกโมโหที่ถูกกวนใจ มันจึงเอามือตะปบหมีตัวนั้นหวังจะบี้ให้ตาย ผึ้งจึงต่อยเข้าที่หนึ่งที่หน้าของหมีด้วยสัญชาตญาณการป้องกันตัว อุบะ เจ้าผึ้งน้อย วอนหาที่ตายซะแล้ว กัดใครไม่กัดมากัดข้า นี่แน่ แต่ยังไม่ทันที่จะจัดการอะไร ผึ้งตัวนั้นก็บินหนีไปเสียแล้ว สร้างความแค้นให้กับหมีเป็นอันมาก มันนึกในใจว่ามันจะต้องแก้แค้นให้ได้ พอกินอาหารเสร็จ หมีขี้โมโหก็ออกตะเวนหารังผึ้งทันที พบมันพบมันก็ตรงเข้ารื้อรังผึ้งขนาดใหญ่ทันที ฝูงผึ้งจำนวนมากตกใจก็พากันบินออกมาจากรังนั้นทันที ฝูงผึ้งจำนวนมากตกใจพากันบินออกมาจากรังและรุมต่อยหมีตัวนั้นได้รับบาดเจ็บสาหัส
คิดก่อนทำ แต่อย่าทำก่อนคิด
|