เศรษฐีผู้หนึ่งมีทรับพย์สมบัติมากมายและยังเป็นเจ้าของสวนส้มอันมีเนื้อที่หลายร้อยไร่ ครั้นเห็นว่าลูกชายของตนถึงวัยที่จะมีครอบครัวได้แล้ว แต่ทอดสายตาไปทั่วหมู่บ้านยังมองไม่เห็นสาวคนไหนจะเหมาะที่จะได้รัรบตำแหน่งลูกสะใภ้ของตน จึงคิดหาอุบายทดสอบโดยชวน ลูกชายออกไปรับแลกส้มกับหยากไย่ที่ติดอยู่ตามฝาและหลังคาบ้าน พวกชาวบ้านพอรู้ข่าวต่างก็ไปสอยไปเก็บหยากไย่มาแลกส้มก้นเป็นที่สนุกสนาน จนถึงเวลาเย็น เศรษฐีกับลูกชายเข็นรถใส่ส้มผ่านบ้านทรงไทยหลังหนึ่ง ซึ่งมีหญิงสาวรูปร่างหน้าตางดงามอาศัยอยู่กับพ่อแม่ และทั้งสามกำลังช่วยกันประกอบอาหาร ลูกชายของเศรษฐีนึกพอใจในหญิงสาวผู้นี้จึงเอ่ยปากสอบถามว่า "นี่แน่ะน้องหญิง เจ้ามีหยากไย่ตามฝาหรือหลังคาบ้านอยู่บ้างไหม รีบไปนำมาแลกกับส้มเถิด" หญิงสาวผู้นั้นมองดูกองหยากไย่ที่อยู่ในภาชนะบนรถเข็นแล้วส่ายหน้าพร้อมกับบอกว่า "ไม่มีหรอกจ๊ะ เพราะฉันเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านช่องเป็นประจำทุกวัน แต่ส้มของท่านลูกสวยน่ากินเหลือเกิน แลกกับของอย่างอื่นได้หรือเปล่าจ๊ะ" เศรษฐีได้ฟังคำตอบของหญิงสาวนึกชมเชยอยู่ในใจ จึงตอบแทนลูกชายไปว่า "ถ้าอย่างนั้นเจ้าเอาขี้เถ้าในเตามาแลกก็ได้" "ขี้เถ้าก็ไม่มีหรอกจ๊ะ" หญิงสาวตอบอย่างนอบน้อม "เพราะแม่สอนว่า ก่อนติดเตาหุงข้าว จะต้องเอาขี้เถ้าไปทิ้งให้หมดซะก่อน เพื่อลมจะได้พัดหมุนเวียนได้สะดวก ทำให้ไฟติดง่าย" เศรษฐีเห็นว่าครอบครัวนี้อบรมเลี้ยงดูลูกสาวเป็นอย่างดี นอกจากจะทำข้าวปลาอาหารได้เก่งแล้ว ยังขยันปัดกวาดบ้านเรือนไม่รกรุงรังเหมือนลูกสาวบ้านอื่น ๆ จึงเจรจาสู่ขอให้กับลูกชายของตน
เศรษฐีหาลูกสะไภ้ . 2545 . [Online] . เข้าถึงได้จาก www.thai.net/nitan/pooh/nitan.html
|