นานมาแล้ว มีชายชราคนหนึ่ง เลี้ยงลาและลูกสุนัขซึ่งน่ารักไว้ ลาถูกจัดให้อยู่ในคอกอย่างดี แต่ชายชราให้ลาทำงานมากมาย ลูกสุนัขอาศัยกับชายชราในบ้านมันไม่ต้องทำงาน มันชอบเล่นและประจบชายแก่ เจ้าลามองสุนัขตัวนี้ด้วยความอิจฉา เจ้าลาจึงคิดว่าถ้ามันทำแบบสุนัขบ้างชายชราคงชอบใจ ในวันต่อมาชายชรากินอาหารเช้า เจ้าลาวิ่งเข้าไปในบ้านมันวิ่งรอบโต๊ะอาหารทันใดนั้นมันชนเหยือกน้ำ ชายชราโกรธ จึงใช้ไม้ตี เจ้าลาร้องด้วยความเจ็บ นอกจากนั้นมันยังถูกทำโทษไม่ให้กินอาหารทั้งวัน มันบ่นว่าข้าช่างเป็นลาที่โง่อะไรเช่นนี้ ต่อไปข้าจะทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์เท่านั้น
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คิดให้รอบคอบก่อนลงมือทำ
วารี อัมไพวรรณ .นิทานอีสป ชายชรากับลาโง่ .--กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์,มปป
|