มีพ่อค้าคนหนึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งพ่อค้าผู้นี้จะนำสินค้าเข้าไปขายในเมืองทุกวัน ขากลับเขาจะหาซื้อสิ่งของต่าง ๆ กลับเข้ามาขายในหมู่บ้าน ทำให้พ่อค้าได้เงินมากมายจากการค้าขายนั้น วันหนึ่งพ่อค้าเอาสินค้าและทรัพย์สมบัติของเขาไปขาย แล้วนำเงินที่ได้ไปซื้อเป็นทองคำแท่งก้อนหนึ่ง พ่อค้ารีบนำทองแท่งนั้นเข้าไปในป่า แล้วจัดการฝังมันเอาไว้ในดิน ทุกๆวันพ่อค้าจะแวะเวียนไปดูทอง ที่ฝังเอาไว้ด้วยความชื่นชม
"นี่เป็นสมบัติที่ฉันหามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง" เขากล่าวอย่างภูมิใจ คืนหนึ่งมีโจรร้ายสะกดรอยตามพ่อค้า เข้าไปในป่าด้วย พอพ่อค้าผู้นั้นกลับไปแล้วเจ้าโจรก็ขุด เอาทองขึ้นมา แล้วรีบเอาทองนั้นหลบหนีไป
วันรุ่งขึ้นเมื่อพ่อค้าพบว่าทองของเขาถูกขโมย จึงเอะอะโวยวายเสียงลั่น เพื่อนบ้านต่างรีบวิ่ง มาดู ครั้นทราบเรื่องจึงพูดกับพ่อค้าว่า "แกจะเสียใจไปทำไม เพราะทองแท่งนั้นไม่มีค่าอะไรเลย ในเมื่อแกเอามันฝังดิน ไว้อย่างนั้น"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า สิ่งของจะมีค่า เมื่อเรารู้จักใช้มัน
พ่อค้ากับทอง. 2545. [Online]. เข้าถึงได้จาก www.thaihp.com/general/021.html/
|