อีสป. นิทานอีสป เล่ม 5 . กรุงเทพฯ : ทิพยวิทธิ์, 2544.
สิงโตกับกระต่ายป่า
สิงโตตัวหนึ่งออกหากินตาปกติ ขณะที่มันกำลังเหลียวซ้ายแลขวามองหาเหยื่ออยู่นั้นเอง มันก็เห็นกระต่ายป่าตัวหนึ่งยืมเล็มหญ้าไม่ห่างจากมันนัก แต่ก่อนที่มันจะลงมือจับกระต่าย มันเหลือบไปเห็นกวางตัวหนึ่งวิ่งผ่านหน้าไป ด้วยความโลภ สิงโตจึงคิดว่ามันน่าจะจับกวางซึ่งตัวใหญ่กว่ากระต่ายกินก่อนจะดีกว่า ว่าแล้ว มันจึงออกวิ่งไล่จับกวางตัวนั้นแทน แต่กวางตัวนั้นวิ่งเร็วมากจึงหนีรอดไปได้ เรากลับไปจับกระต่ายป่ากินดีกว่า มันคิดแล้วมันรีบวิ่งกลับไปยังที่ที่มันปล่อยกระต่ายป่าไว้ แต่เมื่อไปถึงก็พบว่า กระต่ายป่าหายไปเสียแล้ว
สิงโตโลภมากได้แต่นึกคิดเสียดาย เป็นเพาระความโลภแท้ ๆ ทำให้มันอดกินทั้งกระต่ายและกวาง
โลภมาก ลาภหาย
|