บูมเมอแรง

ชนพื้นเมืองอะบอริจินี (Aborigine)ในทวีปออสเตรเลียรู้จักใช้บูมเมอแรง ล่าสัตว์และจับนกเป็นอาหารมานานนับพันๆปีแล้ว
บูมเมอแรงที่ใช้ล่าสัตว์มีน้ำหนักมากและออกแบบให้สามารถขว้างตรงเข้าใส่เหยื่อเต็มแรงจนถึงตายหรือสลบได้ แล้วจึงตกสู่พื้น
แต่บูมเมอแรงที่ชาวพื้นเมืองใช้ขว้างเล่นกันเป็นเกมกีฬาสนุกๆนั้น มีขนาดเล็กและน้ำหนักเบาบูมเมอแรงแบบนี้จะขว้างไป แล้ววกกลับมาหาผู้ขว้างได้
สถิติการขว้างบูมเมอแรงได้ไกลที่สุดอย่างเป็นทางการนั้นเคยเป็นของออสเตรเลียเมื่อปี ค.ศ. 1981 แต่นักขว้างชาวอเมริกันชื่อ จิม ยังบลัด แห่งเมือง เกเธอร์สเบิร์ก รัฐแมรีแลนด์ สหรัฐอเมริกา ได้ทำลายสถิตินี้ในปีค.ศ. 1989 เขาขว้างบูมเมอแรงเป็นระยะทางทั้งไปและวกกลับรวมทั้งสิ้น 134 ม.
บูมเมอแรงรูปกล้วยแบบดั้งเดิม ไม่ได้ทำขึ้นมาให้วกกลับได้ บูมเมอแรงที่สามารถขว้างให้วกกลับมาหาผู้ขว้างได้ต้องทำเป็นรูปตัว T V หรือ X และ Y
เราอาจทำบูมเมอแรงอย่างง่ายๆ เพียงนำไม้บรรทัด 2 อันมาไขว้เป็นมุมฉาก แล้วใช้ยางรัดไว้ให้แน่นก็เป็นบูมเมอแรงได้แล้ว





ส่วนสำคัญที่สุดของบูมเมอแรงอยู่ที่แขนแต่ละข้างซึ่งถ้ามองด้านตัดจะดูเหมือนปีกเครื่องบิน คือด้านบนโค้งและล่างแบน
บูมเมอแรงที่ขว้างออกไปจะวิ่งในอัตราเร็วราว 100 กม./ชม. และหมุน ในอัตรา 10 รอบ /วินาทีขณะที่หมุนอยู่นั้น แขนหรือปีกทั้ง2ข้างของบูมเมอแรงจะทำให้เกิดแรงยกและมีเสียงหวือเบาๆ
เมื่อชูบูมเมอแรงขึ้นในแนวเกือบจะตั้งฉากแล้วขว้างไปแรงๆด้วยมือขวาบูมเมอแรงจะเหินขึ้นโค้งไปทางซ้าย แล้วโฉบลงทางขวา และเหินสูงขึ้นอีกเป็นวงกว้างก่อนที่จะค่อยๆลดลงกลับมาหาผู้ขว้าง ซึ่งถ้าฝึกจนชำนาญก็จะสามารถใช้มือคว้าบูมเมอแรงไว้ได้ หรืออาจทำให้บูมเมอแรงวิ่งเป็นวง 2 หน เหมือนเลข 8 ก็ได้
บูมเมอแรงวกกลับมาหาผู้ขว้างได้ด้วยสาเหตุที่ซับซ้อนทางฟิสิกส์และอากาศพลศาสตร์ บูมเมอแรงที่หมุนอยู่นั้นเป็นของ 2 สิ่ง ในเวลาเดียวกันคือ เป็นทั้งเครื่องร่อนและลูกข่าง



บูมเมอแรงที่หมุนอยู่ ก็มีฐานะไม่ต่างจากเครื่องร่อน ตัวบูมเมอแรงจะกวัดแกว่งไม่ทรงตัวอยู่นิ่งคือ ขณะที่มันพุ่งไปข้างหน้า ปีกขวาที่พุ่งไปข้างหน้าจะหมุนตัวกลับกลายเป้นปีกซ้ายที่พุ่งไปข้างหน้าโดย หันหลัง ให้ แต่เพราะบูมเมอแรงพุ่งไปข้างหน้าปีกขวาจึงพุ่งไปเร็วกว่าปีกซ้ายเมื่อเทียบกับกระแสลมและมีแรงยกมากกว่า ดังนั้นแรงอากาศพลศาสตร์จะพยายามเอียงบูมเมอแรงไปทางซ้าย
ขณะเดียวกัน สภาพแกว่งนี้จะมีแรงหมุนแบบเดียวกับที่ทำให้ลูกข่างหมุนติ้วทรงตัวอยู่ได้ แรงนี้จะคอยถ่วงบูมเมอแรงไว้โดยจะบังคับให้ลงสู่แนวราบ เมื่อบูมเมอแรงถูกผลักออกจากวิถีที่ แท้จริง โดยแรงทางอากาศพลศาสตร์ ก็จะเกิดปฏิกิริยาคือ บูมเมอแรงจะแผ่ตัวออกในแนวราบ และค่อยๆเอียงตัวไปทางขวาและทำวงกว้าง ถ้าเส้นทางวิ่งยาวพอ บูมเมอแรงก็จะวกกลับไปอีกทางหนึ่งและเริ่มทำวงเป็นเลข 8 ได้
บูมเมอแรงที่ใช้ในการล่าสัตว์จะมีลักษณะโค้งเล็กน้อย ส่วนปีกด้านบนไม่โค้งมาก เพื่อให้เกิดแรงยก บูมเมอแรงแบบนี้จะวิ่งในแนวราบและไปได้ไกลถึง 90 ม. จึงร่วงลงสู่พื้น

คัดลอกมา จากหนังสือ รู้รอบ ตอบได้



โดย : นาย บุญญพัฒน์ โภคาพันธ์, โรงเรียนภูเก็ตวิทยาลัย, วันที่ 10 ธันวาคม 2544