ไฮน์ริช เฮิรตซ์ ผู้ค้นพบคลื่น

เฮิรตซ์ เกิดที่เมืองฮัมบรูร์ก ประเทศเยอรมันนีแรกเริ่มเขาคั้งใจจะเป็นวิศวกร แต่แล้วก็หันมาศึกษา ด้านฟิสิกส์กับนักฟิสิกส์ผู้มีชื่อเสียง คือ เฮล์มโฮลท์ (helmholth) และ เคียร์ชอฟฟ์(Kirchhoff) ปี ค.ศ. 1885 เฮิรตซ์ๆด้รับการชักชวนจากวิทยาลัยเบอร์ลินให้ร่วมงานวิจัยเกี่ยวกับเรื่องคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้อีก 2 ปี ต่อมา (1887) เขาได้ค้นพบบางสิ่งซึ่งมีความสำคัญมาก นั่นคือ คลื่นวิทยุ การทดลองของเฮิรตซ์ได้พิสูจน์ว่า คลื่อนวิทยุเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าไม่ใช่คลื่นเสียง เฮิรตซ์ทดลองส่งกระแสไฟฟ้าผ่านลูกกลมโลหะลูกหนึ่งให้ไปยังอีกลูกหนึ่งในห้องเดียวกัน โดยใช้อากาศเป็นตัวกลางเพราะในอากาศมีอีเธอร์ ซึ่งสามารถเป็นสื่อให้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าผ่านได้ เขาสามารถตรวจจับคลื่นนี้ได้โดยใช้ลวดมาขดให้เป็นห่วง และเมื่อเคลื่อนย้านห่วงนี้ไปรอบๆห้องเขาก็สามารถคำนวณรูปร่างคลื่นได้ เฮิรตซ์พิสูจน์ให้ชาวโลกเห็นว่า คลื่นวิทยุมีอยู่จริงและแตกต่างจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดอื่น คือ มีอัตราเร็วเท่ากับแสง สามารถสะท้อนและหักเห การค้นพบของเฮิรตซ์เกิดขึ้นก่อนที่ แมกซ์เวลล์ จะตั้งทฤษฎีของเขาเสียอีกแต่น่าเสียดายที่เฮิรตซ์เสียชีวิตเมื่ออายุได้เพียง 37 ปีเท่านั้น มิทันได้เห็นความสำเร็จในสิ่งที่เขาค้นพบเนื่องจากต่อมา มาร์โคนี ได้นำวิธีการของเฮิรตซ์มาประดิษฐ์เครื่องรับและส่งสัญญาณวิทยุได้สำเร็จ

โดย : นางสาว POTJANEE KETMAI, Praatunam pra-in Post office 13180, วันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2545