การเรียนประวัติศาสตร์ไม่ได้มีปรัชญาการเรียนการสอน เพื่อความเกลียดชังต่อกัน หรือ ถ่ายทอดความรู้สึกเช่นนั้นเพื่อการจองเวรไม่รู้จบ แต่การเรียนประวัติศาสตร์นั้นจะเป็นไปเพื่อประโยชน์ของการแสวงหาความจริง สรุปบทเรียนทั้งด้านดีและด้านลบ เพื่อเราจะได้พัฒนาปรับปรุงตนเองต่อไปและมีความระมัดระวังมิให้เกิดความผิดพลาดเช่นที่เคยผิดพลาดเหมือนสมัยอดีต และที่กล่าวกันว่าคนไทยลืมง่ายหรือคนไทยไม่ค่อยจำนั้น ก็น่าจะเป็นพฤติกรรมที่ห่างไกลจากวิชาประวัติศาสตร์ แม้เรียนประวัติศาสตร์เพียงเพื่อจำไปสอบ หลังจากนั้นพากันลืมเลือน ดู ๆ ไปน่าจะสบายใจดีเพราะไม่มีอดีตสำหรับแค้นเคืองกับใคร ๆ
ที่มา : ธรรมเกียรติ กันอริ. พรมแดนความรู้ : รั่วประวัติศาสตร์ที่ลืมกัน. สานปฏิรูป. \( กรกฎาคม 2544 ) 4 , 40
|