เล่าขานตำนานเมืองลับแล

เมืองลับแลมีตำนานที่เล่าขานสืบต่อกันมาช้านาน ก่อนนั้น "ลับแล" เป็นเมืองมหัศจรรย์ ที่มีหญิงสาวสวยอาศัยอยู่รวมกัน ในหมู่บ้านแห่งนี้ โดยยึดมั่นในความมีศีลธรรมและวาจาสัตย์ ตั้งเมืองอยู่ในภูมิประเทศลี้ลับซับซ้อน คนแปลกหน้ายากที่จะดั้นด้นเข้าไปถึง ต่อมามีชายชาวทุ่งยั้ง (ปัจจุบันเป็นตำบลหนึ่งของอำเภอลับแล) เกิดหลงทางเข้าไปในเมืองลับแลและได้พบกับหญิงสาวผู้หนึ่งเกิดความรักใคร่ชอบพอกัน ฝ่ายชายจึงออกอุบายว่า หลงทางกลับบ้านไม่ได้ ฝ่ายหญิงจึงชักชวนให้อยู่ด้วยกันจนมีลูกอายุ 2 ขวบ

อยู่มาวันหนึ่งหญิงสาวได้ออกไปเก็บผัก หาฟืน ส่วนฝ่ายชายอยู่บ้านเลี้ยงลูกในขณะที่ลูกกำลังหลับสนิท ก็ได้ผวาตื่นขึ้นมา ร้องไห้ไม่หยุด ฝ่ายชายจึงปลอบลูกว่า "อย่าร้องไห้เลย แม่เจ้ากลับมาแล้ว"

เนื่องจากการครองเรือนในเมืองลับแล ห้ามมีการโกหกเช่นนั้น ฝ่ายชายจึงต้องออกจากหมู่บ้านไป ก่อนไปหญิงสาวได้มอบย่ามให้และกำชับว่า "ห้ามเปิดระหว่างทาง"และขณะเดินทางกลับชายหนุ่มทนความหนักไม่ไหวจึงเปิดย่ามดู พบว่าในย่ามเป็นขมิ้นจึงทิ้งไปเหลือไว้เพียงชิ้นเดียว เมื่อกลับมาถึงบ้านพบว่า ขมิ้นนั้นได้กลายเป็นทองคำ จึงเกิดความเสียดายที่เก็บกลับมาเพียงชิ้นเดียว ที่มา ....การใช้สื่อนิทานเป็นสื่อการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องเล่าขานตำนานเมืองลับแล อ.วิภา บุญส่ง โรงเรียนเทศบาลท่าอิฐ เทศบาลเมืองอุตรดิตถ์

โดย : นาง วิภา บุญส่ง, โรงเรียนเทศบาลท่าอิฐ, วันที่ 3 มีนาคม 2545