เสน่ห์ ธนารัตน์สฤษดิ์. ชาวนากับงูเห่า. นิทานอีสป, : 10-11.
ในฤดูหนาวชาวนาได้เห็นงูเห่านอนตัวแข็ง เพราะความหนาวเหน็บอยู่บนคันนาตัวหนึ่ง ชาวนานึกสงสารจึงได้จับเอางูขึ้นมาซุกไว้กับอกของตนด้วยไออุ่นของอกชาวนา ไม่นานนักงูเห่าก็ค่อยๆ ขยับตัวขึ้นได้ทีละน้อยๆ จนเคลื่อนไหวได้เหมือนเคย มันผงกหัวขู่ชาวนา ฟ้อๆ และกัดชาวนาที่แขน พิษอันร้ายแรงของงูเห่า ทำให้ชาวนานานขาดใจตายในที่นั้นเอง ก่อนสิ้นใจตายชาวนาได้รำพึงอยู่ในใจว่า ทำคุณแก่สัตว์ที่มีพิษร้ายให้โทษเช่นนี้แลหนอ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า นิสัยพาลแล้ว ย่อมไม่รู้จักที่จะกตัญญูต่อผู้ใด
|