เสน่ ธนารัตน์สฤษดิ์. นกอินทรีย์กับนกเหยี่ยว. นิทานอีสป., : 13.
นางนกอินทรีย์ตัวหนึ่ง เกาะอยู่บนยอดไม้ใหญ่สูงลิบลิ่ว มันมีท่าทางเศร้าสร้อยและเหงาผิดปกติ นกเหยี่ยวตัวหนึ่งบินมาพบเข้า จึงถามว่า เป็นอะไรไปจ๊ะ นกอินทรีย์จึงตอบว่า ฉันอยากจะมีคู่ครองที่แข็งแรง สามารถหาอาหารมาเลี้ยงฉันได้ นกเหยี่ยวก็พูดว่า ก็ฉันนี่ไงล่ะ ฉันแข็งแรงกว่าเธอซะอีก ฉันสามารถจับแกะตัวใหญ่ๆ มาให้เธอได้เชียวล่ะ นกอินทรีย์ได้ฟังดังนั้นก็รับนกเหยี่ยวเป็นสามีทันที แต่หลังจากรับนกเหยี่ยวเป็นสามีแล้ว นกเหยี่ยวก็บินไปเที่ยวหาอาหารมาให้เจ้าสาวของมันกิน และสิ่งที่ได้มาตอนขากลับคืนรัง คือ หนูตัวเล็กนิดเดียวเท่านั้น ทำให้นางนกอินทรีย์ไม่พอใจเป็นอันมากจึงพูดว่า นี่หรือแกะตัวใหญ่ๆ ที่เธอว่า นกอินทรีย์ถามด้วยความเจ็บใจและโกรธ ใช่แล้ว อะไรๆ ฉันก็ให้สัญญากับเธอได้ในตอนนั้น เพื่อจะได้ชัยชนะเหนือตัวเธอไงล่ะ นกเหยี่ยวตอบ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อแรกรัก ทุกๆ สิ่งย่อมอ่อนหวานสดชื่น
|