เสน่ ธนารัตน์สฤษดิ์. สิงโตกับคนตัดฟืน. นิทานอีสป., : 140.
สิงโตตัวหนึ่งไปพบลูกสาวของคนตัดฟืนเข้า มันเกิดนึกรักลุกสาวของคนตัดฟืนทันทีโดยที่ลูกสาวของคนตัดฟืน ไม่รู้เรื่องด้วยเลย
สิงโตตัวนั้นกลุ้มใจเป็นยิ่งนัก มันคิดว่า ทำอย่างไรจึงจะได้ลูกสาว ของคนตัดฟืนมาเป็นเมียในที่สุด มันก็ไปหาคนตัดฟืนเพื่อขอแต่งงานกับลูกสาว
คนตัดฟืนไม่ชอบสิงโต แต่ก็ไม่กล้าขัดใจ เพราะกลัวสิงโตจะทำร้ายเอา จึงบอกให้สิงโตตัดเขี้ยวตัดเล็บเสียก่อน เพราะลุกสาวกลัวเขี้ยวเล็บของสิงโต สิงโตก็ยินดี ให้คนตัดฟืนตัดเขี้ยวตัดเล็บของตน
เมื่อสิงโตถูกคนตัดฟืน ตัดเขี้ยวตัดเล็บจนเรียบร้อยแล้ว คนตัดฟืนไม่มีความเกรงกลัวสิงโตอีกต่อไป เพราะสิงโตเมื่อไม่มีเขี้ยวไม่มีเล็บ ก็ปราศจากพิษสงอันใด
คนตัดฟืน เมื่อคว้าได้ท่อนไม้ท่อนหนึ่ง ก็ไล่ทุบตีสิงโตเป็นการใหญ่ สิงโตได้รับความจ็บปวด และไม่รู้ว่าจะต่อสู้ด้วยวิธีใด ก็กระโดดหนีเข้าป่าไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความรักทำให้คนตาบอด
|