วรรณนิภา. นิทานพื้นเมืองนานาชาติ. กรุงเทพฯ. : สุริยาสาสน์, 2535
มีนายพรานผู้หนึ่งเลี้ยงสุนัขไว้ตัวหนึ่งซึ่งเกิดไปกินน้ำในรอยเท้าช้างที่มีน้ำขังอยู่แล้วเกิดท้องขึ้นมาซึ่งลูกออกมาเป็นผู้หญิง 2 คน ซึ่งเป็นผู้หญิงที่สวยงามมาก เจ้าเมืองได้ยินข่าวจึงให้ทหารมารับตัวเข้าวัง แล้วตั้งชื่อคนพี่ว่า บัวเงิน คนน้องชื่อว่า บัวทอง ฝ่ายแม่สุนัขออกตามหาลูก ซึ่งได้ไปที่ปราสาทที่บัวเงินอยู่ บัวเงินรู้สึกอายที่มีแม่เป็นสุนัขจึงให้ทหารขับไล่ ทุบตี แม่สุนัขจนตาย บัวทองช่วยแม่ไม่ได้จึงไปกระโดดหน้าผา แต่พอดียักษ์เป็นฝีที่มือ เมื่อบัวทองกระโดดลงมาฝีแตก ยักษ์หายปวด จึงให้แก้วแหวนเงินทองแก่บัวทอง บัวเงินอยากได้บ้างจึงไปกระโดดที่หน้าผา แต่ไปโดนหัวเข่ายักษ์ถลอก ยักษ์โมโหจึงจับนางบัวเงินฆ่ากินแล้วโยนกระดูกขึ้นไปบนเขา ตรงที่ยักษ์โยนกระดูกขึ้นไป ต่อมาเกิดมีต้นมะม่วงมีลูกเป็นสีทอง เมื่อมีคนปืนขึ้นไปเก็บมะม่วงทอง ลูกมะม่วงนั้นก็ลอยหายไป คนจึงเรียกภูเขานั้นว่า "ดอยม่วงคำ"
|