มะละกอ
ชื่อวิทยาศาสตร์ Carica papaya Linn. วงศ์ Caricaceae
ชื่อท้องถิ่น มะก๊วยเต็ด ก๊วยเทด (ภาคเนือเชียงใหม่)
ลอกอ (ภาคใต้) แตงต้น (สตูล) หมักหุ่ง (นครพมน เลย อีสาน)
ลักษณะของพืช มะละกอเป็นไม้ยืนต้นเนื้ออ่อน สูงราว 5-7 เมตรใบออกเป็นกลุ่มที่ยอดของลำต้น อาจจะพบแขนงย่อยบ้าง 1-2 กิ่ง ทุกส่วนของพืชมียางสีขาว ใบมะละกอมีสีเขียวใบไม้ มีลักษณะเป็นหยักลึกเข้าหากลางใบ 7-11 หยักด้วยกัน ก้านใบกลวงและค่อนข้างยาว ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียอยู่คนละต้น มีสีขาวหรือสีเหลืองอ่อนมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ผลและขนาดมีความแตกต่างกันแต่ละชนิดสายพันธุ์ โดยทั่วไปจะมีลักษณะกลมป้อมถึงเรียวยาวเมื่อสุกเนื้อในจะมีสีส้มหรือแดง มีเมล็ดสีดำเป็นจำนวนมาก
การปลูก มะละกอเป็นพืชที่ต้องใช้เมล็ดปลูก สามารถขึ้นได้ทั่วไปของประเทศไทยชอบดินร่วนซุยอุดมสมบูรณ์ น้ำไม่ขัง ต้องการแสงแดดจัด เขตที่มีฝนตกชุกมีความชุ่มชื้นก็จะให้ดอก
ผลดกและโตกว่าที่แห้งแล้ง การปลูกใช้เมล็ดเพาะเป็นกล้าสูงประมาณ 4-5 นิ้ว ย้ายมาปลูกที่เขตที่เตรียมไว้ ก่อนปลูกให้ตัดใบออกไปบ้างเพื่อลดระยะระหว่างแถวและการสูญเสียน้ำ ระยะระหว่างต้นประมาณ 2 เมตร ในระยะแรกควรปลูกให้หนาแน่นไว้ก่อนเพื่อเลือกเพศ เมื่อเลือกเพศได้แล้วจึงตัดต้นไม้ที่ไม่ต้องการไปให้เหลือต้นตัวผู้ 1 ต้นต่อต้นตัวเมียทุกๆ 9 ต้น
คุณค่าทางอาหาร มะละกอสุกนับว่าเป็นผลไม้ที่มีคุณค่าทางอาหารครบถ้วน มีวิตามินเอมาก ช่วย บำรุงสายตา และยังประกอไปด้วยน้ำตาล วิตามิน บีหนึ่งและบีสอง วิตามิน ซี
ที่มา/www.sumspai.com
|
