นกแก้วCOCKATOO

นกแก้ว . 2544 (ออนไลน์) . เข้าถึงได้จาก : http://pet.sundayplaza.com/fish/story/discus.htm นกแก้วCOCKATOO นกแก้วที่เรียกชื่อว่า "คอคคาทู"จัดว่าเป็นนกที่มีขนศรีษะตั้งเป็นยอดสูงเรียงหลั่นกันไปคล้ายหงอน ถือกันว่าเป็นนกที่มีรูปร่างสวยงามมาก อุปนิสัยของนกแก้วชนิดนี้ไม่ชอบอยู่ตัวเดียวอย่างโดดเดี่ยว เป็นมิตรกับคนได้ดี จงอยปากมีขนาดใหญ่และมีกำลังมากในการจิกแทะ ถิ่นกำเนิดของนกแก้วชนิดนี้ อยู่ในออสเตรเลียเพียงแห่งเดียว กล่าวกันว่านกแก้วชนิดนี้บางตัวมีอายุยืนถึง 100ปี เช่นเดียวกับ นกแก้วพันธุ์ใหญ่ชนิดอื่น ๆ โดยทั่วไป ลักษณะเด่นของนกแก้ว "คอดคาทู" คล้ายคลึงกับนก "หงส์หยก" มากเช่น การชอบอาบน้ำฉะนั้นผู้เลี้ยง ควรอาบน้ำให้นกทุกวันเพื่อทำให้นกร่าเริง และมีขนสวยงามสะดุดตา ชนิดของนกแก้วชนิดนี้แบ่งได้เป็น GREAT SULPHUR-CRESTED COCKATOO(เกรท ซัลเฟอร์-เครสท์ คอคคาทู) โดยทั่วไปแล้วสีของนกแก้ว คอคคาทูลำตัวจะมีสีขาว หรือสีเทาจนถึงสีเทาเข้ม ส่วนเจ้าเกรท ซัลเฟอร์-เครสท์ ตัวนี้ลำตัวเป็นสีขาวบนศรีษะหรือหงอนนั้นมีสีเหลืองคล้ายสีกำมะถัน จึงมีชื่อเรียกตามลักษณะว่า"หงอนเหลือง" บริเวณใต้คางและปีกก็มีสีเหลืองแต้มเป็นจุด ๆ ขนาดของลำตัววัดจากจงอยปากจนถึงปลายหางยาวประมาณ 20นิ้ว ส่วนการผสมพันธุ์ของนกแก้วชนิดนี้ ต้องปล่อยให้ผสมพันธุ์กันเองตามธรรมชาติอย่างอิสระ ไม่มีอะไร มารบกวน เป็นนกที่แข็งแรง กินอาหารเก่ง กล่าวกันว่านกแก้วชนิดนี้มีอายุยืนถึง138ปี อีกชนิดหนึ่งซึ่งมีลักษณะเหมือนนกแก้วชนิดนี้มากคือเลซเซ่อร์ ซัลเฟอร์-เครสท์(Lesser-Suphur-crested) จัดเป็นนกแก้วชนิดหงอนเหลืองเหมือนกันแต่มีขนาดเล็กกว่า โดยมีความยาวเพียง12นิ้วครึ่ง ผสมพันธุ์กัน ได้ง่ายนกทั้งสองชนิดตี้มีความสามารถฝึกสอนให้พูดได้ BLOODSTAINED COCKATOO(บลัดสเตนด์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วชนิดใหม่ที่เกิดจากการเพาะพันธุ์ในสวนสัตว์โดยแต่เดิมนั้นเป็นนกพื้น ๆ มีมีอยู่ในออสเตรเลีย เป็นนกที่ชาวไร่ชาวนาในเขตนั้นเกลียด เพราะชอบลงไปกินพืชไร่ของชาวนาชาวสวน เป็นนกที่มีสีขาวที่ใบหน้า ส่วนที่หัวและคอเป็นสีชมพูอมม่วง บริเวณปีและหางมีสีเหลืองเหลือบเรื่อ ๆ เป็นนกที่น่ารักและสามารถฝึกให้ พูดได้พอใช้ GANG GANG COCKATOO(กัง-กัง คอคคาทู) เป็นนกแก้วชนิดใหม่อีกชนิดหนึ่งอีกชนิดหนึ่งว ที่ได้มาจากการเพาะผสมพันธุ์ในส่วนโวเบิน(Woburn)ซึ่งเป็น สวนธรรมชาติของอังกฤษ มีสีพื้นเป็นสีเทาทั้งเทาอ่อนและเทาแก่หลายชนิด หงอนมีสีแดงแต้มหลั่นกันไป เหนืออกมีสีแดงสลับขาวลักษณะเพศผู้และเพศเมียสังเกตุที่หงอน โดยนกเพศเมียหงอนเป็นสีเทาขนาดความ ยาวของนกโดยประมาณ14นิ้ว เป็นนกที่ร่าเริงแข็งแรง เป็นมิตรคบกับคนได้ดี แต่ไม่เหมาะที่จะนำมาเลี้ยงเพื่อ ฝึกสอนให้พูด เพราะนกพวกนี้ชอบส่งเสียงเจี้ยวจ้าวอวดผู้อื่นตลอดเวลา LEADBEATERS COCKATOO(เลคบีทเตอร์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วที่มีสีขาวสะอาด และมีผู้นิยมเลี้ยงมากชนิดหนึ่ง ลำตีวสีขาวขนหงอนมีแถบสีเหลืองและแดงบริเวณ คอและใต้ปีก และส่วนใต้ของบริเวณอื่น ๆ มีสีม่วงอมชมพู ตัวเมียและตัวผู้มีลักษณะเหมือนกันมาก ขนาดความ ยาวของลำตัวประมาณ14นิ้ว จัดเป็นนกที่แข็งแรง สามารถผสมพันธุ์ได้ หากทำรังให้เป็นรูปกล่องลึกและใหญ่ ในที่ซึ่งกว้างขวางปราศจากสิ่งรบกวน สามารถฝึกสอนให้พูดได้เก่งและหลายคำกว่าคอคคาทูทุกชนิด ROSEATE COCKATOO(โรซิเอท คอคคาทู) จัดเป็นนกแก้วคอคคาทู ประเภทที่มีผู้นิยมเลี้ยงกันอย่างกว้างขวางมากกว่าคอดคาทูทุกชนิด ลักษณะโดยทั่วไป ตัวผู้จะมีสีเทาเหมือนบรินซ์อยู่ตอนบนของลำตัว บริเวณใต้หัวต่ำลงมาเป็นสีชมพูม่วง ขนหงอนเป็นสีขาวเรียง เป็นแถวแต่งแต้มด้วยสีชมพูเป็นจุด ๆ นกตัวเมียโดยทั่วไปขนบริเวณหงอนจะเป็นสีม่วงออกชมพูเข้ม และตา ส่วนหนึ่งเป็นสีน้ำตาลแดง ส่วนตัวผู้ตาสีดำสนิทเหมือนสีนิล สามารถเลี้ยงร่วมกับนกแก้วชนิดอื่นได้ เหมาะ อย่างยิ่งสำหรับนักเลี้ยงนกแก้วที่เริ่มเลี้ยงใหม่ ๆ ขนาดความยาวของลำตัวประมาณ14นิ้ว สามารถผสมพันธุ์ ได้ง่ายตามธรรมชาติ SALMON-GCRESTED COCKATOO(แซลมอน-เครสท์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วคอคคาทูที่มีลำตัวสีขาว เว้นแต่หงอนเท่านั้นที่เป็นชมพูออกเนื้อปลาสด ลักษณะการสังเกตุว่านกตัว ผู้หรือตัวเมียนั้น สังเกตุได้จากม่านรอยตา โดยในนกตัวเมียจะเป็นสีน้ำตาลส่วนตกตัวผู้จะเป็นสีดำหรือสีเทา เกือบดำ ขนาดความยาวประมาณ20นิ้ว จัดเป็นนกแก้วที่มีนิสัยดี ว่านอนสอนง่ายมีนิสัยชอบส่งเสียงร้องดัง แสบแก้วหูมักผสมพันธุ์ได้โดยวิธีกระตุ้นจากนกคู่อื่น SLENDER-BILLED COCKATOO(ซเลนเดอร์-บิลด์ คอคคาทู) เป็นนกแก้วสีขาวที่สีสีแดงแต้มเป็นจุดอยู่ที่หน้าผากและเหนือบริเวณข้อพับของปีก ส่วนที่แก้มมีขนสีฟ้าแต้ม หัวและหน้าอกเรียงเหลือบด้วยสีชมพูม่วง บริเวณใต้หางใสีเหลืองกำมะถัน ขนาดของลำตัวยาวประมาณ18 นิ้วเหตุที่ยกชื่อนกแก้วชนิดนี้ว่า Slender-billed เป็นการเรียกตามลักษณะของจงอยปากที่ยาวกว่านกแก้ว ชนิดอื่น ๆ เพราะนกแก้วชนิดนี้ต้องใช้จงอยปากในการขุดรากไม้ หรือหัวผลไม้อื่น ๆ ในออสเตรเลียอันเป็น ถิ่นกำเนิดเดิมเป็นอาหาร เป็นนกที่แพร่หลายมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบชนบทของออสเตรเลีย

โดย : นาย ปริญญา หงษ์ทอง, Rhajabhat Institue Petchburiwittayalongkorn phahonyothin Road,Kw 48 Klong Luang, วันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2545