กระพี้จั่น

กระพี้จั่น
ชื่อพื้นเมือง จั่น ปี้จั่น (ทั่วไป )ปี้จั่น (ภาคเหนือ)กระพี้จั่น (ภาคกลาง)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Millettia brandisiana Kurz
ลักษณะทั่วไป เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบ สูง 8-20 เมตร เปลือกสีเทา
ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ออกเรียงสลับ มีใบย่อย13-21 ใบ แผ่นใบรูป
รีแกมขอบขนาน
ดอก รูปดอกถั่ว สีขาวปนม่วง ออกดอกเป็นช่อตามง่ามใบ
ผล เป็นฝักแบน โคนแคบกว่าปลาย กว้างประมาณ2-2.5 ซ.ม.ยาวประมาณ
9-12 ซ.ม.
แหล่งที่พบ ถิ่นกำเนิดแถบเอเชียเขตร้อน ในประเทศไทยทางภาคเหนือ ภาคกลาง และ
ภาคตะวันออกเฉียงใต้
การออกดอก ระหว่างเดือนมีนคม-เดือนพฤษภาคม ฝักแก่ระหว่างเดือนพฤษภาคม-
เดือนกรกฎาคม
การปลูกและบำรุงรักษา ขยายพันธุ์โดยเพาะเมล็ดและปักชำราก เป็นพันธุ์ไม้ที่ทนต่อสภาพดิน
แทบทุกชนิด ต้องการน้ำและความชุ่มชื้นปานกลาง
ประโยชน์ทั่วไป เนื้อไม้ ใช้ทำเยื่อกระดาษ ด้ามเครื่องมือ จองเล่นเด็ก ทำดอกไม้ประดิษฐ์ ไม้ใช้ใน
การก่อสร้างทั่วๆไป เช่นวงกบประตูหน้าต่าง ฝา เพดาน บันได ทำฟืน
กระพี้จั่นเป็นพันธุ์ไม้ประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน

สุทัศน์ จูงพงศ์. สมุนไพรพันธุ์ไม้มงคล พระราชทานประจำจังหวัด.
กรุงเทพฯ: มติชน,2543



โดย : นางสาว namthip thongpuljun, ripw klongluang patumtani 13180, วันที่ 20 เมษายน 2545