เอื้องคำปอน เป็นกล้วยไม้อิงอาศัย สูง 30-50 ซม. ลำต้นเป็นสีเหลืองเข้ม รูปยาวคล้ายแท่งดินสอ กลม ปลายต้นสอบเรียว ใบลักษณะแบน รูปคล้ายใบหญ้า จะทิ้งใบเมื่อผลิดอก
ดอก ออกเป็นช่อตามข้อใกล้ปลายยอดจำนวน 2-3 ดอกต่อหนึ่งช่อ หรือออกเป็นดอกเดี่ยว ๆ ตามข้อลำต้น ดอกเป็นสีเหลืองเข้ม กลีบปากแผ่กว้าง ตรงกลางเว้า ขอบหยักละเอียด ดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 3.5 ซม. มีกลิ่นหอมและสวยงามมาก ดอกออกช่วงฤดูร้อนระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ ต่อเนื่องไปจนถึงเดือนเมษายนของทุกปี ขยายพันธุ์ด้วยการแยกเหง้า พบทั่วไปตามป่าดิบเขาที่ระดับความสูง300-1,000 เมตรมีมากทางภาคเหนือ ตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันตก ส่วนในต่างประเทศพบที่พม่า และลาว มีชื่อเรียกอย่างอื่นอีกคือ เอื้องคำป่า, เอื้องคำปิว, เอื้องไผ่ และเอื้องเทียน
การปลูก นิยมปลูก2 รูปแบบคือ ปลูกให้เกาะต้นไม้ใหญ่ในบริเวณบ้าน โดยใช้ซากกระเช้าสีดาแห้งหุ้มส่วนราก แล้วประกอบทับอีกชั้นด้วยกาบมะพร้าวแห้งที่หมดความฝาด ใช้ลวดผูกรัดให้ติดแน่นกับต้นไม้ จากนั้นรดน้ำให้ชุ่มทั้งเช้าและเย็น บำรุงปุ๋ยกล้วยไม้ฉีดพ่นอาทิตย์ละครึ่ง จะเป็นช่วงเช้าและเย็นก็ได้ หรือปลูกกระถางแขวน ใช้อิฐมอญกับถ่านดำ (ถ่านหุงข้าว) ทุบเป็นชิ้นขนาดเท่าหัวแม่มือผู้ใหญ่ วางรองก้นกระถาง จากนั้นนำต้น "เอื้องคำปอน" ลงปลูก ใช้ขุยมะพร้าวแห้งที่หมดความฝาด ปิดทับส่วนบนของราก ใช้ลวดรัดให้แน่นเพื่อป้องกันลำต้นโยกเมื่อถูกลมพัดนำไปแขวนไว้ในที่มีแดดส่องถึง รดน้ำให้ชุ่มเช้าเย็น บำรุงปุ๋ยกล้วยไม้ฉีดพ่นอาทิตย์ละครั้งเช่นกัน เมื่อถึงเวลาหรือฤดูผลิดอก จะมีสีสันสวยงามและส่งกลิ่นหอมเป็นที่ประทับใจมาก
ไทยรัฐรายวัน. ปีที่ 53 ฉบับที่ 16164 วันพุธที่ 24 เมษายน 2545, หน้า 7.
|