ความเด็กๆ ชอบเรียกนกนี้ว่า นกหัวแขกอินเดียนแดง เพราะดูคล้ายกับใครแต่งแฟนซีสวมหมวกขนนกแบบหมวกแขกอินเดียนแดง แต่เวลามันจะจิกกินอะไรมันก็หุบขนหงอนไปไว้ด้านหลังจึงทำให้ดูคล้ายกับหัวค้อนสำหรับใช้ถอนตะปู ปากของนกนี้ยาวโค้งสำหรับล้วงลงไปในรูมดหรือรูไส้เดือนเพื่อคาบเอาแมลงหรือจิ้งหรีด ตั๊กแตน หรือไส้เดือนขึ้นมากิน ฉะนั้นจึงมักเห็นนกนี้เที่ยวเดินหันขวาหันซ้ายไปในสนามหญ้าใช้ปากจิกล้วงลงไปในรูตามพื้นดินเรื่อยไป เวลามันหากินอิ่มแล้วมันมักจะบินขึ้นไปเกาะบนยอดไม้แล้วก็ส่งเสียงร้องดัง ฮูโป๊ โป๊เป็นจังหวะทุกๆ 3-4 วินาที และทุกครั้งที่มันร้อง มันจะก้มหัวพยักหน้าลง ตามจังหวะเสียงที่มันร้องด้วย โดยเหตุนี้ฝรั่งจึงเรียกตามเสียงที่มันร้องว่า Hoopoe
นกนี้ชอบทำรังในซอกมุมตามต้นไม้ หรือซอกตึกที่อิฐแตกเป็นช่อง มันจะคาบใบไม้ใบหญ้าหรือขยะอะไรนุ่มๆ มารองๆ ไว้ แล้วจึงวางไข่ ลูกนกและพ่อแม่ของนกนี้ไม่รู้จักการอนามัยรักษาสะอาดของรัง ลูกๆ จะถ่ายมูลไว้ที่รังไม่ถ่ายมูลให้พ้นขอบรัง พ่อแม่ไม่ได้คาบมูลไปทิ้ง ฉะนั้นที่รังของนกนี้จึงมักมีกลิ่นเหม็นเน่าอย่างรุนแรงมากทุกรัง และยิ่งกว่านั้นถ้ามีคนหรือสัตว์ร้ายเข้าไปรบกวนรังของมัน ลูกๆ นกจะรู้จักหันก้นของมันไปยังคนหรือสัตว์ร้ายนั้น แล้วก็พ่นมูลปรู๊ดออกไป กลิ่นเหม็นจัดของมูลจะขับไล่ศัตรูหรือคนที่เข้าไปรบกวนให้ถอยห่างออกไปได้ จึงน่าชมความเก่งของมันที่รู้จักเอาตัวรอดได้
บุญส่ง เลขะกุล. นกสามถิ่น : นกสวน , นกท้องนา , นกป่าดง. กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2537.
|