ลักษณะทั่วไป เป็นจระเข้หนึ่งในสามชนิดที่พบในประเทศไทย ลำตัวยาวมีลักษณะค่อนข้างกลม ท้องแบนราบ จะงอยปากยาวและส่วนปลายค่อนข้างแหลม จระเข้น้ำเค็มไม่มีเกล็ดที่บริเวณท้ายทอย ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากจระเข้ชนิดอื่นที่พบในบ้านเรา ขามี 2 คู่ ใช้สำหรับเดินและวิ่ง ขาคู่หน้าไม่ค่อยแข็งแรง มีนิ้ว 5 นิ้ว ขาคู่หลังมีลักษณะแข็งแรงกว่าและมีเพียง 4 นิ้ว ถิ่นอาศัย พบอาศัยอยู่บริเวณปากแม่น้ำหรือใกล้คลอง ซึ่งมีคุ้งน้ำกว้างใหญ่ทางแถบภาคใต้ ในอดีตมีชุกชุมในแม่น้ำหลังสวน เคยมีจระเข้ขึ้นมาอาละวาดไล่กัดผู้คนจนปรากฏเป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ แม่น้ำปากพนังและแม่น้ำตาปี ก็นับเป็นแหล่งที่มีจระเข้ชนิดนี้ชุกชุม อาหาร กินเนื้อสัตว์ สัตว์น้ำและสัตว์บกอื่น ๆ ที่ลงไปหากินบริเวณริมน้ำ สำหรับเนื้อมนุษย์นั้นไม่นับว่าเป็นอาหารแท้จริงของจระเข้ ถ้าหากจระเข้ตัวนั้นยังมีร่างกายสมบูรณ์เป็นปกติ แต่จระเข้ที่บาดเจ็บจะอาละวาดไล่กวดทำร้ายผู้คนและเรือแพที่สัญจรผ่านไปมา บริเวณแหล่งน้ำที่มันอาศัยอยู่ ขนาด โดยทั่วไปมีความยาวไม่เกิน 4 เมตร แต่ขนาดใหญ่ที่สุดที่เคยบันทึกมีความยาวมากกว่า 9.90 เมตร ประโยชน์ หนังใช้ทำกระเป๋าและเครื่องประดับ เนื้อใช้ปรุงอาหารและตากแห้งนำมาผสมกับเครื่องยาจีน เชื่อกันว่าเป็นยาแก้หืดได้ชะงัดนัก
กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. ภาพปลาและสัตว์น้ำของไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2 . กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2535.
|