การแบ่งเขตของทะเลมีหลายวิธี คือ
การใช้ความลาดชันของทะเลเป็นเกณฑ์
1.1 เขตไหล่ทวีป (Continental shelf) เป็นฯบริเวณชายฝั่ง ซึ่งลาดชันลงไปถึงระดับความลึกประมาณ 100 เมตร บริเวณนี้ประกอบด้วย เขตน้ำขึ้น น้ำลง (Littoral zone) และเขตชายฝั่ง(neritic zone)
1.2 เขตลาดทวีป (continental slope) เป็นบริเวณที่มีความลึกเพิ่มขึ้นอย่างมาก มีความลึกตั้งแต่ 1000-4000 เมตร
1.3 อะบิสซัล (Abyssal) เป็นเขตทีมีความลึกตั้งแต่ 4000 เมตรลงไป ส่วนใหญ่เป็นที่ราบและมีการทับถมของตะกอน
การใช้การส่องผ่านของแสงเป็นเกณฑ์
2.1 เขตที่แสงส่องถึง (photic zone) เป็นเขตที่ลึกจากผิวน้ำลงไปประมาณ 500-1000 เมตร แบ่งออกเป็น 2 เขตย่อย คือ
2.1.1 เขตที่มีแสงเข้ม (euphotic zone) เป็นบริเวณที่มีแสงเพียงพอต่อการสังเคราะห์ด้วยแสง มีความลึกประมาณ 100-200 เมตร แพลงตอนพืชและสาหร่ายทะเลเจริญได้ดี
2.2.2 เขตแสงสลัว (dysphotic zone) อยู่ถัดจากเขตแสงเข้มลงไป แสงที่ส่องลงไปถึง ส่วนใหญ่เป็นแสงคลื่นสั้น ไม่เหมาะต่อการดำรงชีวิตของพวกผู้ผลิต
2.2 เขตที่แสงส่องไม่ถึง (aphotic zone) อยู่ถัดจากเขตแสงสีสลัวลงไป จะมืดทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มีผู้ผลิตอาศัยอยู่เลย