อากาศเสีย

โลกที่เราอาศัยอยู่นี้มีชั้นบรรยากาศห่อหุ้มอยู่โดยรอบหนาประมาณ 15 กิโลเมตร 

ชั้นของบรรยากาศดังกล่าวนี้ประกอบด้วย ก๊าซไนโตรเจน ออกซิเจน ฝุ่นละออง ไอน้ำและจุลินทรีย์ต่าง ๆ 

ในจำนวนก๊าซเหล่านี้ ก๊าซที่สำคัญที่สุดต่อการดำรงชีวิตของสิ่งมีชีวิตในโลกนี้ คือ ก๊าซออกซิเจน 

และชั้นบรรยากาศที่มีก๊าซออกซิเจนเพียงพอต่อการดำรงชีวิตนั้นมีความหนาแน่นเพียง 5–6 กิโลเมตร

เท่านั้น  ซึ่งปกติจะมีส่วนประกอบค่อนข้างคงที่คือ ก๊าซไนโตรเจน 78.09% ออกซิเจน 20.94%

อาร์กอน 0.93% คาร์บอนไดออกไซด์ 0.03% และก๊าซอื่นๆ 0.01% ในปริมาณคงที่ของก๊าซดังกล่าวนี้

เราถือว่าเป็นอากาศที่บริสุทธิ์  แต่เมื่อใดก็ตามที่ส่วนประกอบของ

อากาศเปลี่ยนแปลงไปมีปริมาณฝุ่นละออง กลิ่นก๊าซ หมอกควัน ไอน้ำ เขม่า และกัมมันตภาพรังสี

เช่น ออกไซด์ของคาร์บอน ออกไซด์ของกำมะถัน ออกไซด์ของไนโตรเจน ไฮโดรคาร์บอน สารปรอท

ตะกั่ว ละอองกัมมันตภาพรังสี เจือปนอยู่ในชั้นบรรยากาศมากเกินไป จนก่อให้เกิดอันตราย

ต่อความเป็นอยู่ของมนุษย์ สัตว์ พืช ตลอดจนทรัพย์สิน เราเรียกสภาวะ นั้นว่าอากาศเสีย