มดแดง : รักษาแผลที่ถูกงูพิษกัด

เมื่อถูกงูที่มีพิษกัด ชาวบ้านใช้มดแดงมาเคาะใส่บริเวณแผลที่ถูกกัด โดยนำมดแดงมา
ใช้ทั้งรัง ชาวบ้านจะหมิ่นหรือต่อย (เด็ด) มดแดงมาเพื่อดูดซับพิษงูออกจากร่างกาย
เมื่อเคาะมดแดงใส่บริเวณปากแผลแล้ว ไม่นานมดแดงและตัวอ่อนก็ตาย จากนั้นผู้รักษา
ใช้มือที่ไม่มีบาดแผลมาปาด (กวาด) มดแดงออก ที่ต้องใช้มือที่ไม่มีบาดแผลมากวาด
ตัวมดแดงออก เพื่อป้องกันพิษงูเข้าสู่ร่างกายโดยผ่านทางแผลของผู้รักษา หลังจากนั้น
เคาะมดแดงใส่ลงไปใหม่และทำซ้ำๆ อย่างนี้ไปตลอดจนกว่าจะถึงมือแพทย์ การกระทำ
เช่นนี้ มุ่งหวังเพื่อบรรเทาพิษและดูดซับพิษงูออกจากร่างกาย เมื่อเกิดเหตุการณ์ถูกงูพิษ
กัดนี้จะใช้มดแดงเป็นจำนวนมาก ซึ่งจากคำบอกเล่าของชาวบ้าน ในแต่ละครั้งใช้
รังมดแดง ถึง 10-15 รัง

มดแดง : รักษาแผลที่ถูกของมีคมบาด (ขี้บาด)

เมื่อถูกของมีคมบาด โดยเฉพาะเวลาที่อยู่ในนา ในป่า ที่ไม่สามารถทำความสะอาดแผล
หรือหายาใส่แผลได้ ชาวบ้านใช้มดแดงประมาณ 3-5 ตัว มาวางไว้ที่บริเวณปากแผล
เพื่อให้มดแดงปัสสาวะใส่แผล ปัสสาวะมดแดงนี้มีความเปรี้ยว ซึ่งชาวบ้านมีความ
เชื่อว่า ความเปรี้ยวของมดแดงเปรียบเสมือนแอลกอฮอล์ ที่สามารถล้างแผลหรือทำ
ความสะอาดแผลและฆ่าเชื้อโรคได้ แต่วิธีการนี้จะรู้สึกปวดแสบปวดร้อนมาก ความ
รู้สึกแสบ ชาวบ้านให้คำจำกัดความว่าแสบจนอยากจะร้องไห้หรือแสบมากกว่าใช้
ทิงเจอร์ไอโอดีน ชาวบ้านที่ทำความสะอาดแผล ด้วยวิธีนี้ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย
มากกว่าผู้หญิง เพราะมีความอดทนต่อความปวดแสบปวดร้อนได้มากกว่า