ทางด้านทรัพยากรและแหล่งน้ำ
            แหล่งน้ำตามธรรมชาติส่วนใหญ่มีต้นน้ำมาจาก ภูเขาต่างๆ แหล่งน้ำตามธรรมชาติที่สำคัญของจังหวัดลำพูน ได้แก่ แม่น้ำปิง แม่น้ำกวง แม่น้ำลี้ แม่น้ำก้อ แม่น้ำลอบและแม่น้ำธิ ซึ่งสามารถใช้ประโยชน์ในการเกษตร ได้เป็นอย่างดี แหล่งชลแระทานเพื่อการเกษตรหลายโครงการ ได้แก่ ฝายแม่ปิงเก่า ฝายมหาโชค ฝายวังตอง และโครงการชลประทานขนาดเล็กอีกหลายแห่ง
ซึ่งแม่น้ำที่สำคัญทั้งหมดของ จังหวัดลำพูนต่างก็มีประโยชน์ แต่ที่แม่น้ำสายที่สำคัญที่สุด และเป็นแหล่งน้ำที่คนในชุมชนต่างๆ ใช้ในการดำรงชีวิต และประกอบกิจกรรมหลายอย่างคือ แม่น้ำกวง

แม่น้ำภาคเหนือ

จำนวน 7 สาย และแหล่งน้ำนิ่ง 12 แห่งคือ แม่น้ำปิง แม่น้ำกวง แม่น้ำลี้ แม่น้ำยม แม่น้ำวัง แม่น้ำน่าน แม่น้ำอิง บึงบอระเพ็ด และกว๊านพะเยา คุณภาพแต่ละแหล่งแสดงในตาราง
คุณภาพน้ำในภาคเหนืออยู่ในเกณฑ์ดีตามคุณภาพน้ำประเภทที่ 3 ซึ่งปริมาณออกซิเจนละลายมีค่าเฉลี่ยเกินกว่ามาตรฐานที่กำหนด ยกเว้นแม่น้ำวังซึ่งปริมาณการปนเปื้อนของแบคทีเรียโคลิฟอร์มทั้งหมดค่อนข้างสูง แม่น้ำบางสายได้แก่ แม่น้ำปิง แม่น้ำยม และแม่น้ำน่านมีการปนเปื้อนของสารตะกั่ว