1. ความดีนั้น ดีจริงหรือไม่
บางครั้งอย่างที่เราได้เคยพูดกันไปบ้างแล้ว นั่นก็คือ สิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เป็น เช่นการที่เราตีผู้อื่น ด่าผู้อื่น เมื่อดูแล้วมันน่าจะเป็นกรรมที่ไม่ดี แต่หากเรามีเจตนาดี ทำไปเพื่อประโยชน์ของผู้อื่นก็ถือเป็นการทำดี บางครั้งคนอ่อนน้อมอาจไม่ใช่ลักษณะนิสัยที่ดีเสมอไป เนื่องจากเราไม่รู้ความในใจว่าเป็นอย่างไร ทั้งๆที่เค้ายอมเชื่อฟังเราทุกอย่าง แต่อาจจะมีความร้ายกาจอยู่ภายใน ดังนี้จึงกล่าวได้ว่าสิ่งที่เราเห็นอาจไม่ใช่ความจริงเสมอไป

2. ความดีนั้น ทำโดยบริสุทธิ์ใจหรือไม่
การทำความดีนั้น หากเราหวังสิ่งตอบแทนหรือมีเจตนาอื่นแอบแฝง ความดีนั้นก็จะให้ผลได้ไม่เต็มที่ เป็นความดีที่ทำโดยไม่บริสุทธิ์ใจ อาจได้ผลตอบแทนแค่ในเวลานั้นเพียงนิดหน่อย และจะไม่ติดตัวเราไป หรือติดตัวเราไป แต่ก็จะมีน้อยมาก

3. ความดีนั้น ทำโดยเปิดเผยหรือไม
่ การทำความดี หากเราทำอย่างเปิดเผย โจ่งแจ้ง ก็จะกลายเป็นว่าเราทำดีเพียงเอาหน้าเท่านั้น แต่ผลดีที่ได้ก็ยังจะมีอยู่ นั่นก็คือได้รับการนับหน้าถือตาในสังคม ได้รับการสรรเสริญต่างๆ แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่จีรัง มีการสรรเสริญก็จะมีการนินทาเช่นกัน ถือเป็นเพียงผลที่ได้ทางโลก มิใช่ทางธรรมเช่นการปิดทองหลังพระที่มีผลยั่งยืนกว่า

4. ความดีนั้น ทำถูกทางหรือไม่
การทำความดีบางครั้ง เราหวังไว้ คิดไว้ว่ามันจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น จะช่วยเหลือผู้อื่นได้ แต่ความจริงอาจไม่ใช่ ตัวอย่างที่ใกล้ตัวเราที่สุดนั่นก็คือการที่เราให้เพื่อนๆลอกการบ้าน เราอยากให้เพื่อนมีการบ้านส่งครู จะได้ไม่ถูกครูทำโทษ แต่ผลในระยะยาว กลับทำให้เพื่อนทำข้อสอบไม่ได้ ทำการบ้านเองไม่เป็น ถือเป็นการฆ่าเพื่อนทางอ้อม ซึ่งจะเห็นได้ว่า เรามีเจตนาดี แต่สิ่งที่เราทำกลับให้ผลในทางที่ตรงกันข้ามได้

5. ความดีนั้น ทำโดยเจตนาหรือไม่
ดังเช่นเมื่อเราทานอาหารเหลือ เราเอาไปโยนทิ้งที่ถังขยะ แล้วมีมดมากินอาหารเหล่านั้น ก็เป็นการกระทำโดยไม่เจตนา จะได้ผลที่น้อยมากตามกัตตตากรรม(กรรมที่ทำโดยไม่ตั้งใจ) แต่หากเราทานอาหารเหลือ แล้วนำอาหารเล็กน้อยเหล่านั้นไปโปรยในที่ที่มีสิ่งมีชีวิตที่สามารถกินมันได้ เช่นโปรยข้าวที่เหลือนั้นในที่ๆมีมดอยู่ มีนกหากินตรงนั้นเป็นประจำ ก็เป็นการทำดีโดยเจตนา ถึงจะเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ เป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ต่อเราแล้ว แต่ก็ยังเป็นประโยชน์ต่อสัตว์อื่นอยู่ ก็ถือเป็นการทำโดยเจตนา ให้ผลกรรมมาก

6. ความดีนั้น ทำไปโดยสมบูรณ์หรือไม่
เช่นการสะสมความดีของเรา หากสะสมบ้าง ไม่สะสมบ้าง ก็จะไม่ทางสมบูรณ์ไปได้ การทำความดีโดยสม่ำเสมอจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่ง แต่มองในทางกลับกัน ผู้ที่ทำความชั่วโดยสม่ำเสมอ ก็จะได้รับผลของกรรมเป็นไปอย่างยั่งยืนมาก ตามหลักของอาจิณกรรม(กรรมที่ทำอย่างสม่ำเสมอ)

7. ความดีนั้น มีคุณค่าเพียงใด การทำความดีที่เป็นไปโดยประโยชน์ของบุคคลส่วนรวม ย่อมมีคุณค่ามากกว่าการทำความดีที่เป็นไปโดยประโยชน์ส่วนตน แน่นอน ผลที่ได้จากการทำความดีเพื่อประโยชน็ส่วนรวมย่อมมีคุณค่ามากกว่าประโยชน์ส่วนตน

8. ความดีนั้น มีความยากง่ายในการทำเพียงใด
การทำดีที่ยากที่สุดนั้น คือการทำความดีที่ทำไปโดยการเอาชนะจิตใจของตนเอง เป็นการเสียสละเพื่อผู้อื่นโดยแท้จริง เป็นการทำไปโดยการขจัดความเห็นแก่ตัว ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยากมาก