นายราจีฟ ชาร์มา ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรมและวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ แจ้งว่า ระบบคอมพิวเตอร์ดังกล่าว ใช้ซอฟต์แวร์จดจำรูปแบบเพื่อช่วยให้สามารถตัดสินได้ว่า ภาพที่เห็นนั้นเป็นหญิง หรือชาย สำหรับหลักการทำงานของระบบดังกล่าว ใช้การดึงภาพใบหน้าของมนุษย์จำนวน 1,755 ภาพ จากฐานข้อมูลมาตรฐาน มาวิเคราะห์เพื่อกำหนดเพศจากโครงสร้างเรขาคณิต ของใบหน้าของภาพทั้งหมดนั้น ทั้งนี้ ภาพดังกล่าว จะมีเพียงแค่ตา, จมูก และปาก เท่านั้น โดยจะแยกส่วนของหนวดเคราและผมออกไป เพื่อให้ได้ความถูกต้องของโครงสร้างรูปหน้าที่แท้จริง นอกจากนี้ นายชาร์มาและคณะวิจัย ได้เพิ่มสัญญาณเสียง ซึ่งประกอบด้วย เสียงที่มีความยาวเพียงเสี้ยววินาทีของชาย และหญิงเข้าไปในระบบ เพื่อทำให้ระบบทำงานได้ดีขึ้น ให้ความถูกต้องเกือบ 100% และที่สำคัญทำได้ดีกว่ามนุษย์

อย่างไรก็ตาม ปัจจัยสำคัญที่ทำให้ระบบคอมพิวเตอร์นี้ประสบผลสำเร็จ อยู่ที่ความสามารถในการแยกความแตกต่าง ที่ได้จากโครงสร้างเรขาคณิตของโครงหน้ามนุษย์ทั้งเพศหญิงและชาย กระนั้นการแยกความแตกต่างของภาพที่เห็นในบางครั้ง อาจไม่ชัดเจน แต่ระบบนี้ มีขีดความสามารถที่สามารถแยกได้ ด้วยการไม่สนใจตัวแปรหนึ่ง และให้ความสำคัญกับอีกตัวแปรหนึ่ง โดยใช้เทคโนโลยีการจดจำภาพและเสียงเข้ามาประมวลผลในระบบคอมพิวเตอร์ ทำให้การตัดสินใจที่ได้มีความถูกต้องมากขึ้น

ที่มา : กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันที่ 2 มกราคม 2545